Zoekresultaten voor: *
Resultaat 1 - 20 (van 69)
Claude Debussy Prélude à l'après-midi d'un faune
De schildersterm 'impressionisme' is misschien niet zo geschikt voor de muziek van Debussy, de componist schijnt er zelf niet dol op te zijn geweest. Het etiket 'impressionisme' is echter wel zeer van toepassing op het fraaie pallet (instrumenten uit Debussy's tijd) waarmee Jos van Immerseel en zijn Anima Eterna Brugge hier werken. Die nadruk op kleur en klank geeft wel iets slepends aan deze uitvoeringen, al komen ook de metrische en ritmische noviteiten van Debussy's muziek daardoor mooi tot uitdrukking....
2012
Album
Claude Debussy En blanc et noir
Debussy’s suite voor twee piano’s En Blanc et Noir behoort tot diens laatste meesterwerken, net als de Etudes voor piano, de Vioolsonate, de Cellosonate en de Sonate voor fluit, harp. Vader en zoon Vladimir & Vovka Ashkenazy weten van En Blanc et Noir een schitterende vertolking te maken. Schitterend in de meest letterlijke zin van het woord: alles klinkt hier als onder een felle zon, vergelijkbaar met het temperament waarmee Uchida ooit Debussy’s Etudes opnam. Ook in Jeux – dat ongrijpbare ballet...
2009
Album
Claude Debussy Images
Muziek-DVD
Claude Debussy Les trois sonates
The late works
Het Debussy-jaar 2018 begon al veelbelovend in november 2017 met de inmiddels veel geprezen release van violist Renaud Capuçon en fluitist Emmanuel Pahud met Debussy’s late sonates. Nu, bijna een jaar later, is er opnieuw een fraaie cd-uitgave met opnieuw dezelfde sonates (hier aangevuld met Debussy’s laatste pianowerken). Ook nu een keur aan topmusici (o.a. Melnikov en Queyras ), ditmaal aangevoerd door violiste Isabelle Faust . De Sonate voor fluit, altviool en harp klinkt hier fris en bewegelijk...
2018
Album
Claude Debussy Imgages (books 1 & 2)
Bij Decca verscheen het tweede deel met de pianowerken van Debussy, gespeeld door Jean-Yves Thibaudet. Het programma bevat ondermeer de "Images", de "Children's corner", de "Suite bergamasque" de "Etudes" en talloze kleinere werken als "Le petit nègre", "La plus que lente" en de "Berceuse héroïque". Over de eerdere release in deze serie vermeldt The Penguin Guide to Compact Discs: "zijn spel suggereert improvisatorische kwaliteiten. De subtiele kleuren van de muziek zijn volledig begrepen door deze...
2000
Album
Claude Debussy Hans Henkemans plays Debussy
Begin jaren ‘50 was de wereld nog jong, althans wat het Philips label betreft. Van deze nieuwe maatschappij kreeg pianist Hans Henkemans de eer om Debussy’s piano oeuvre op plaat vast te leggen. Henkemans was een enorm veelzijdig talent, die naast pianist en componist ook nog psychiater was. In zijn Debussy-toelichting maakt Henkemans er geen geheim van dat zijn identificatie met Debussy’s muziek ver ging. De opmerking ‘psychologisch gesproken’ is hier een steeds terugkerende formulering. Deze heruitgave...
2018
Album
Claude Debussy Portret van Eduard van Beinum
Onder de oer-Hollandse titel 'Dutch Masters' heeft het label Philips een 25-tal cd's uitgebracht, waarop reeds lang niet meer verkrijgbare opnames van Nederlandse musici bijeen zijn gebracht, steeds onder het kopje: 'Portret van ..' Op het eerste gezicht is dit een zondermeer sympathieke reeks, die een fraai beeld geeft van Neêrlands meest vooraanstaande musici. Meer cynisch ingestelde lieden zullen opmerken dat Philips evenvoudig nog een slaatje probeert te slaan uit banden die toch al in het archief...
1997
Album
Claude Debussy L'oeuvre pour piano
Alain Planès is een even poëtisch als veelzijdig pianist. Zijn discografie voor Harmonia Mundi omvat cd's van Chopin, Haydn, Schubert en Debussy. De hier besproken verzamelbox, met de vijf cd's van de Debussy-reeks, werd in Luister met een 10 bekroond. Lang geleden wist Planès zich ook te onderscheiden in een totaal andere hoek: de naoorlogse experimentele muziek. Tot 1981 was hij de solo pianist van het Ensemble Intercontemporain onder leiding van Pierre Boulez. Planès werkte tevens nauw samen met...
2010
Album
Claude Debussy Orchestral works 3
Debussy schreef drie sets met Images. De eerste twee sets uit 1905 en 1907 waren voor piano. De derde – tevens laatste – componeerde hij voor orkest. Eigenlijk vallen de orkestrale Images (1905-1912) op hun beurt ook weer uiteen in drie groepen. De eerste, Gigues, varieert het Engelse volksliedje The Keel Row. De laatste Image schildert het aanbreken van de Franse lente met behulp van het kinderliedje Nous n'Irons Plus au Bois. De middelste en meest gespeelde Image, Ibéria, valt ook weer uiteen in...
2010
Album