Zoekresultaten voor: *
Resultaat 1 - 20 (van 28)
Robert Schumann Concerto en la mineur op. 129
Op het label Lyrinx verscheen een cd van de Noorse cellist Truls Mork en het Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo onder leiding van Michel Tabachnik met twee klassiekers uit het cellorepertoire: het "Celloconcert op.129" van Schumann en het "Celloconcert op.85" van Elgar. Schumann schreef zijn concert in 1850, toen hij juist benoemd was als dirigent te Düsseldorf. Vijf jaar later werd het concert, dat Schumann in slechts twee weken had gecomponeerd, opnieuw ter hand genomen. Het celloconcert van...
1998
Album
Robert Schumann Concerto for cello and orchestra in a minor opus 129
Het Vlaamse orkest I Fiamminghi o.l.v. Rudolf Werthen werd in 1992 door de Vlaamse regering aangesteld tot Cultureel Ambassadeur vanwege de internationale reputatie van dit orkest. I Fiamminghi legt zich vooral toe op repertoire uit de 19e en 20ste eeuw. De celliste France Springuel nam met dit orkest ondermeer op de celloconcerten van Schumann, Dvorak en het eerste concert van Saint-Saens. Springuel brak internationaal door toen zij de vierde laueraat werd in de internationale Tchaikovsky-wedstrijd...
1992
Album
Robert Schumann Adagio & allegro
Schumann componeerde zijn prachtige "Celloconcert" in 1850. Aanvankelijk trok het concert nauwelijks belangstelling. Pas in de loop van de 20ste eeuw veroverde het concert een vaste plaats in het cellorepertoire, dankzij de promotie van Pablo Casals. De uitvoering van cellist Mischa Maisky en het Orpheus Chamber Orchestra is dan ook niet de eerste en zeker niet de laatste registratie van dit weemoedige concert. Ook voor Maisky is het een herhalingsoefening, want hij had dit concert al eerder opgenomen...
2000
Album
Robert Schumann Cello concerto in a minor op.129
"Deze cd verenigt werken van de late Schumann (1849-50) en de jonge Hindemith (1917)", aldus het cd-boekje. Nu zitten er welgeteld 39 jaren tussen het overlijden van Schumann en de geboorte van Hindemith, dus het woord 'verenigt' lijkt enigszins bevreemdend. Wat de werken gemeen hebben is het experiment met idioom en vorm. In zijn "Cello concerto op.129" comprimeerde Schumann de concertvorm tot een soort vrije fantasie waar menig cellist zich vaak geen raad mee wist. Zo schijnt Pablo Casals ooit...
1998
Album