Zoekresultaten voor: *
Resultaat 161 - 180 (van 10760)
Veils, The Total depravity
The Veils zijn in Nederland altijd opmerkelijk populair geweest. Kwestie van veel optreden, maar waarschijnlijk ook een gevolg van de drastische koerswijziging na debuutplaat The Runaway Found uit 2004. Niet alleen wisselde Finn Andrews zijn complete band in, overboord ging ook het Britpopgeluid. Daarvoor in de plaats kwam het veel complexere, op Amerikaanse leest geschoeide Nux Vomica (2006), dat bij vlagen deed denken aan 16 Horsepower. Een geluid dat het doorgaans goed doet in ons land en dat...
2016
Album
Whitney Light upon the lake
Met leden van Unknown Mortal Orchestra en het in 2014 ter ziele gegane Smith Westerns kun je Whitney uit Chicago met een beetje fantasie een indie-supergroep noemen. Voor wie daarbij meteen visioenen krijgt van egotrippende muzikanten en moeilijk gedoe: niet nodig! Debuut-cd Light Upon The Lake klinkt juist zeldzaam ongecompliceerd en zomers, een beetje zoals The Shins dat pakweg tien jaar eerder deden. Sterker, vóór je er erg in hebt, is het alweer voorbij. Komt enerzijds doordat het plaatje slechts...
2016
Album
Two Door Cinema Club Gameshow
Ongeveer eens in de tien jaar breekt een band uit Noord-Ierland door naar een breed publiek. Na onder meer Them (60s), The Undertones (70s) en Therapy? (90s), was het is de 2010s de beurt aan Two Door Cinema Club. Met hun eerste twee albums boekte het trio uit Bangor flink succes. Dat is ook wel goed te begrijpen. Het drietal maakt vrolijk springende indiepop die gemaakt is om op te dansen. Naar eigen zeggen luisterden zij tijdens het opnemen van dit derde album veel naar Prince en r&b-zanger Miguel...
2016
Album
Neal Morse The similitude of a dream
‘The juggernaut flagship masterwork,’ kopt een sticker op het hoesje van het tweede album van The Neal Morse Band. Is dat zo? In de jaren 90 hield de Amerikaanse multi-instrumentalist, zanger en songwriter Neal Morse de progressieve rock levend met zijn band Spock’s Beard . De neoprog die zij naast geestverwanten als Dream Theater en Marillion produceerden, droeg niet alleen de erfenis van Yes en Genesis in zich, maar ging ook verder in complexiteit en virtuositeit. Geen muziek voor ongeoefende oren....
2016
Album
Kills, The Ash & ice
Van de man-vrouw-duo’s die sinds 2000 opkwamen in de slipstream van The White Stripes – The Raveonettes , Sleigh Bells – was The Kills altijd ’t coolst. Alleen al de bijnamen van de Amerikaanse zangeres Alison Mosshart en de Engelse gitarist Jamie Hince: VV en Hotel. Voeg daarbij hun duistere imago en dito geluid op vroege platen als Keep On Your Mean Side (2003) en No Wow (2005), en je hebt het plaatje. In de dik tien jaar daarna heeft de muziekwereld niet stilgestaan, maar Mosshart (37) en Hince...
2016
Album
Andra Day Cheers to the fall
Met de release van Cheers To The Fall van de Amerikaanse zangeres Andra Day wordt het gat opgevuld dat Amy Winehouse achterliet. Winehouse’ zang en stijl lijken bewust gekopieerd door Day en haar producers Adrian Gurvitz en Raphael Saadiq . Wie denkt dat dit niet zo is, moet maar eens kijken en luisteren naar oudere YouTube videos waarin Day Mamma Knows Best van Jessie J en Lose Yourself van Eminem covert. De conclusie is dat hier een veel betere zangeres dan Winehouse staat. Maar ja, de kassa moet...
2016
Album
Bob Mould Patch the sky
Opzien baren doet Bob Mould niet meer, maar vakkundig en scherp zijn de songs op zijn 12de soloalbum Patch The Sky nog wel. Deze Amerikaanse zanger, gitarist en songwriter heeft een woelige carrière achter de rug. Hij zal altijd in een adem genoemd worden met Hüsker Dü , het trio dat in de jaren 80 nieuwe dimensies gaf aan hardcore punk en de opmaat vormde tot onder andere grunge. De groep ging rond 1986 ten onder aan ruzie en drugsmisbruik. Als soloartiest en met zijn band Sugar beleefde Mould vervolgens...
2016
Album
Agnes Obel Citizen of glass
Het instrumentarium op Citizen Of Glass lijkt wel een introductie in barok. Toen Agnes Obel in 2014 aan haar derde album begon, kondigde ze al aan minder met de piano en méér met bijvoorbeeld het spinet en klavecimbel te willen werken. Verder duiken hier op: cello, viool, mellotron, celesta en een zeldzaam trautonium; een instrument uit de jaren 20 met een weerstandsdraad die over een metalen plaat wordt gedrukt om geluid te creëren. Het mag duidelijk zijn: de Deense singer-songwriter, beïnvloed...
2016
Album
Beth Hart Fire on the floor
Er zijn maar weinig zangeressen als Beth Hart. Keer op keer komt de Amerikaanse singer/songwriter met robuuste songs waar de narigheid vanaf druipt. Haar songs lijken soms een race naar de emotionele bodem. Tegelijkertijd brengt ze haar beladen werk met veel controle. Ze is een zekere muzikant die zingt over een onzeker bestaan. Fire On The Floor is hier geen uitzondering op. Het openingsnummer Jazz Man zet je wel compleet op het verkeerde been. Hart kennen we vooral als blueszangeres die ook prima...
2016
Album
David Crosby Lighthouse
Met Croz bracht David Crosby in 2014 voor het eerst in 20 jaar een nieuwe soloplaat uit. Hij maakte de plaat voor zichzelf, niet voor het geld of voor de roem. 'De 19 exemplaren die hij zou gaan verkopen leveren toch niets op', grapte hij in een interview. Valse bescheidenheid wellicht, want Croz behaalde keurige verkoopcijfers in de Verenigde Staten en Nederland. Toch zegt het iets over de zeventiger die niets meer hoeft te bewijzen. Ook Lighthouse is een pretentieloze plaat. De productie is ingetogen...
2016
Album
Lou Rhodes Theyesandeye
Lou Rhodes verwierf roem als zangeres van het Britse electronicaduo Lamb , maar vanaf 2006 profileert ze zich vooral als folky singer/songwriter. De verhuizing van het drukke Manchester naar de rustieke plattelandsstreek Wiltshire is terug te horen in haar muziek. Meerdere liedjes op haar vierde solo-album Theyesandeye zijn niets minder dan liefdesliederen aan de natuur. De kraaiende meeuwen waarmee dit album opent, geven daarvan al een voorbode. Rhodes’ kalme stem en de spaarzaam ingezette akoestische...
2016
Album
Lisa Hannigan At swim
Als rechterhand van Damien Rice brak Lisa Hannigan begin deze eeuw door. Haar rol aan de zijlijn beviel haar goed en het was ook even wennen toen ze op eigen benen moest staan. Soloalbums Sea Sew (2009) en Passenger (2011) werden gelukkig goed ontvangen, zowel in Europa als de Verenigde Staten. De Ierse zangeres toerde hierna bijna onafgebroken, waarna ze veel moeite had om haar derde album te schrijven. Ook het meewerken aan soundtracks, waaronder Gravity , hielden haar af van het voltooien van...
2016
Album
Dream Theater The astonishing
Voor wie dacht dat de New Yorkse groep Dream Theater na 12 albums vol hoogwaardige progressive metal wel zijn plafond had bereikt, komt The Astonishing als een nieuwe verrassing. Tv-serie Game Of Thrones ontmoet op dit epos een bombastisch orkest en melodieuze metal van een geïnspireerde band. The Astonishing is een rockopera die vertelt over een dystopische wereld waarin muziek niet meer bestaat. Een groep rebellen brengt de muziek terug en leidt er een succesvolle opstand mee. De personages (geportretteerd...
2016
Album
Hooverphonic In wonderland
Een goed album van Hooverphonic is als een goede film. Het is niet voor niks dat de muziek van de Belgische band veelvuldig wordt gebruikt in soundtracks. Sinds 1996 schilderden de vaste bandleden Alex Callier (bas/productie) en Raymond Geerts (gitaar) prachtige beelden met hun instrumenten. Daarbij werden ze altijd bijgestaan door een sterke zangeres. Op negende cd In Wonderland breken ze met deze gewoonte. Voor het eerst in 20 jaar maakt het duo gebruik van meerdere gastvocalisten. In Wonderland...
2016
Album
Amos Lee Spirit
Struin het internet af op zoek naar sappige details uit het leven van Amos Lee en je komt bedrogen uit. In tegenstelling tot de meeste van zijn collega’s houdt Lee zijn privéleven uit de schijnwerpers. De man die in 1977 als Ryan Massaro ter wereld kwam is een volbloed muzikant. Een muzikant met meerdere gezichten bovendien. Waar Lee op zijn vorige album Mountains Of Sorrow, Rivers Of Song nog volop in de folk- en rootshoek zat, daar omhelst hij op Spirit weer de soul. Zo keert Lee een beetje terug...
2016
Album
M83 Junk
Wie een album Junk noemt, maakt het critici wel erg makkelijk. Zeker als je ook nog eens vrij rigoureus breekt met het verleden – in het geval van M83 bestaande uit zes cd’s vol smaakvolle elektronische muziek van doorgaans hoge kwaliteit. Voor de zevende, Junk, liet bandleider Anthony Gonzalez zich evenwel inspireren door televisieshows uit de jaren 70 en 80, zoals Punky Brewster and Who’s The Boss? Een cheesy instrumentaaltje als Moon Crystal had zomaar de begintune kunnen zijn. Nou snuffelde Gonzalez...
2016
Album
Pet Shop Boys Super
‘Remember those days, the early 90’s?’ zingt Neil Tennant in The Pop Kids. En of! Al is het maar omdat Tennant en synthesizerwizard Chris Lowe zich in die periode van de één op de andere dag in de gunst van de Nederlandse smaakpolitie mochten verheugen. Daarvóór werden de Pet Shop Boys daadwerkelijk weggezet als pop kids, hoewel zeker Tennant ook ten tijde van vroege krakers als It’s A Sin allang geen ‘twenty-something’ meer was. Inmiddels is hij sixty-something, maar komt de op en top Engelse zanger...
2016
Album
Marc O'Reilly Morality mortality
De Ierse singer/songwriter Marc O’ Reilly bouwt een mooi oeuvre op. In eigen land is hij geen onbekende meer. Op het Europese vasteland gaat het ook de goede kant op in 2016. Frankrijk, Duitsland en Nederland gaan langzaam maar zeker overstag. Met zijn stem van schuurpapier en ritmische gitaarspel heeft hij heel wat in huis. De recensies over zijn liveshows zijn vaak lovend. Ook in de studio kan hij prima uit de voeten. Zijn derde album Morality Mortality is daar het bewijs van. De liedjes zijn doorgaans...
2016
Album
James Blake The colour in anything
Oef! Een album van James Blake dat vijf kwartier duurt. The Colour In Anything is een zware bevalling. Tegelijkertijd mogen we ook niet te kritisch zijn op de Brit. Blake zet vanaf 2009 de toon met zijn gevoelige liedjes. De vermenging van r&b met elektronica horen we sindsdien overal. De James Blake-sound is van grote invloed op een lange lijst hippe nieuwkomers. Ook op zijn derde album overtuigt de zanger/producer weer met gelaagde producties. Het blijft knap dat zijn muziek ondanks alle techniek...
2016
Album
Last Shadow Puppets, The Everything you've come to expect
Op het debuutalbum van The Last Shadow Puppets leerde het poppubliek een andere kant van Alex Turner kennen. Turner was bekend als zanger/gitarist van Arctic Monkeys , makers van puntige rockliedjes. Samen met zijn maat Miles Kane ( The Rascals ) verkende hij echter hele andere muziek. De ietwat duistere, orkestrale sixtiespop van Scott Walker en Lee Hazlewood vormde de inspiratie. Die orkestrale sound is ook het uitgangspunt voor dit tweede album van The Last Shadow Puppets. Het duurde zeven jaar...
2016
Album