Mijn oude telefoon, een fijne Nokia met een nóg fijner QWERTY-toetsenbord, was alles wat ik nodig had, voordat ik een echte smartphone kreeg (want ja, als je eenmaal zo'n multifunctioneel ding in je handen hebt gehad, kan je niet meer zonder...): ik kon "appen", ik kon muziek luisteren én ik kon schrijven! Het was mijn grootste vriend, maar ook mijn grootste vijand, want ik ben weleens zowat al mijn verhalen kwijtgeraakt, omdat mijn geheugenkaart kapot was (dat verhaal kende gelukkig een happy end, hoor).