• Oudoom

    Ik heb een boekje in mijn handen dat geschreven is door mijn oudoom Johann Degreef. Als negentienjarige was ik op bezoek bij de oma van mijn toenmalige vriendje en zij vroeg mij of Johann Degreef familie van me was. Ik had weleens van hem gehoord, maar wist eigenlijk niets van hem. Ze vertelde dat ze dol was op zijn verhalen en alle boekjes had gelezen. Het is heel bizar om allerlei boekjes van hem terug te vinden in bibliotheken. Ze zijn uitgegeven in de jaren 30, 50 en 60 van de vorige eeuw. Hij is nu mijn voorbeeld en ik wil ook in de Nederlandse bibliotheken staan met mijn boeken. Het lijkt me zo tof als ik later op eenzelfde manier verre familieleden kan inspireren om te gaan schrijven. Ik heb nooit getwijfeld dat ik schrijver wilde worden, maar het heeft me toch wel een soort basis of meer vertrouwen gegeven dat het een aangeboren talent is waar ik meer mee moest doen.

  • Debora Degreef

    Mijn naam is Debora Degreef. Ik heb in heel Nederland gewoond, maar ben in 2018 neergestreken in Capelle aan den IJssel met mijn partner en dochter. Dat bevalt prima, Capelle heeft leuke plekken en is opvallend groen. Ik doe aan zwemmen en kajakken en heb een drukke baan in de ICT. Weinig tijd dus om me te storten op mijn echte passie schrijven. Inmiddels is het toch gelukt om twee boeken uit te geven en diverse korte verhalen. Meer daarover kun je vinden op mijn website https://www.deboradegreef.nl/. Ik schrijf fictie, maar houd wel van realistische verhalen die (meestal) een zwart randje hebben. Ik ben erg geïnteresseerd in wat mensen beweegt (ben ook nog afgestudeerd arbeids- en organisatiepsycholoog) en vind het heerlijk om me tijdens het schrijven te verplaatsen in iemand anders. Het mooie van het schrijven van verhalen is dat het heel persoonlijk is, zonder dat iemand weet wat precies het persoonlijke is.

    verder lezen

Boek van Debora Degreef

Debora Degreef